Kinezyterapia

KINEZYTERAPIA (rehabilitacja ruchowa, Usprawnianie) wykorzystuje ruch jako środek leczniczy. Ruch stanowi naturalny bodziec do przemian zachodzących w naszym układzie kostno-stawowym, mięśniowym oraz w naszym metabolizmie.

Kinezyterapia jest metodą łączącą leczenie za pomocą różnych form ruchu z leczeniem czynnikami fizykalnymi (fizykoterapię) i masażem leczniczym.

Zadania kinezyterapii:
- ocena stanu pacjenta, dobór odpowiedniego programu ćwiczeń: form, środków, metod i technik, opracowanie programu ćwiczeń miejscowych i ogólnych, opracowanie obiektywnych i powtarzalnych metod kontroli i oceniania postępów,
- zapobieganie powikłaniom: przykurczom (ćwiczenia bierne i czynne), odleżynom (zmiany ułożenia bierne), powikłaniom narządowym – w tym płucnym (ćwiczenia oddechowe, oklepywanie klatki piersiowej, zmiany pozycji, wczesne uruchamianie).
 

Cele kinezyterapii:
- przywrócenie możliwie największej sprawności fizycznej i psychicznej,
- przywrócenie ruchomości w stawach, siły i wytrzymałości mięśni,
- poprawa funkcji układu nerwowego,
- optymalizacja czynności ośrodkowego układu nerwowego,
- poprawa wydolności narządowej (najważniejsze: układ oddechowy i sercowo-naczyniowy),
- korygowanie wad postawy i nieprawidłowych nawyków ruchowych.

Wyróżniamy niepełnosprawność trwałą, okresową, częściowo lub całkowicie odwracalną. Kinezyterapia w trwałej niepełnosprawności ma na celu nauczyć chorego życia w nowym ciele. W pozostałych przypadkach dąży do optymalizacji stanu zdrowia, usamodzielnienia pacjenta i zmniejszenia upośledzenia. Ze względu na zakres oddziaływania ćwiczeń wyróżniamy kinezyterapię miejscową i uogólnioną.

Rodzaje ćwiczeń w kinezyterapii:
- ćwiczenia bierne,
- ćwiczenia czynno-bierne,
- ćwiczenia czynne,
- ćwiczenia synergistyczne,
- metoda reedukcji nerwowo-mięśniowej,
- ćwiczenia ogólnokondycyjne,
- ćwiczenia w wodzie,
- pionizacja i nauka chodzenia.